پذیرش ارز‌های دیجیتال در کدام کشورها بیشتر است؟

در دنیای امروز، با افزایش توجه به فناوری‌های نوین، ارز‌های دیجیتال به‌عنوان یکی از پررنگ‌ترین موضوعات بحث در حوزه فناوری و اقتصاد مطرح است. با توجه به نوآوری و تکنولوژی‌های مرتبط با آن‌ها، ارز‌های دیجیتال به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و جدیدترین پدیده‌های اقتصادی شناخته شده‌اند. در این مقاله به بررسی وضعیت پذیرش ارز‌های دیجیتال در سال ۲۰۲۳ در کشورهای مختلف خواهیم پرداخت. همچنین با محاسبه‌ی شاخصی نوین برای اولین بار میزان پذیرش مردمی و توسط کشورهای مختلف را اندازه‌گیری کرده‌ایم که در ادامه به معرفی و محاسبه آن می‌پردازیم.

تعریف ارز دیجیتال و فناوری زیرین آن

ارز دیجیتال به‌عنوان یکی از نوآوری‌های اخیر در حوزه فناوری و اقتصاد، به‌صورت کامل بر پایه‌ی فناوری بلاکچین و تکنولوژی‌های مرتبط با آن ایجاد می‌شود. ارز دیجیتال به‌صورت یک واحد پولی دیجیتال برای انجام تراکنش‌ها در فضای اینترنتی و به‌صورت غیرمتمرکز و بدون نیاز به واسطه‌های مالی شناخته شده‌اند. در واقع، بلاکچین به‌عنوان تکنولوژی زیرین ارز‌های دیجیتال، به‌صورت یک سیستم توزیع‌شده و غیرمتمرکز به‌منظور ذخیره‌سازی و انتقال اطلاعات، تراکنش‌ها و ارز‌های دیجیتال استفاده می‌شود.

چالش‌های پذیرش ارز‌های دیجیتال

هرچند که پذیرش ارز‌های دیجیتال در بسیاری از کشورها در حال افزایش است، اما با چالش‌هایی همراه است. برخی از این چالش‌ها عبارتند از:

• نوسان قیمت ارز‌های دیجیتال: قیمت ارز‌های دیجیتال در بازار بسیار نوسان‌دهنده است و این امر باعث افزایش مخاطرات مالی برای کاربران می‌شود.
• عدم وجود قوانین و مقررات مشخص: در بسیاری از کشورها، عدم وجود قوانین و مقررات مشخص در حوزه ارز‌های دیجیتال باعث ایجاد تردید و نگرانی در کاربران می‌شود.
• مخاطرات امنیتی: هکرها همواره به دنبال نحوه‌هی برای دسترسی به ارز‌های دیجیتال هستند و مخاطرات امنیتی از این نظر برای کاربران ارز‌های دیجیتال ممکن است خطرناک باشند.
• مسئله حفظ حریم خصوصی: در بسیاری از ارز‌های دیجیتال، اطلاعات شخصی کاربران در دسترس شرکت‌های تولید کننده ارز قرار می‌گیرد و این می‌تواند مشکلات حفظ حریم خصوصی را برای کاربران ایجاد کند.
• مشکلات مالیاتی: در بسیاری از کشورها، مشکلات مالیاتی در حوزه ارز‌های دیجیتال باعث ایجاد تردید و نگرانی در کاربران می‌شود.

استراتژی‌های پذیرش ارز‌های دیجیتال

برای پذیرش ارز‌های دیجیتال در سال ۲۰۲۳، کشورها از استراتژی‌های مختلفی استفاده می‌کنند. برخی کشورها فعالانه در حال تدوین قوانین و مقرراتی هستند که استفاده از ارز‌های دیجیتال را تنظیم می‌کنند و حمایت از کاربران آن‌ها را فراهم می‌کنند. در مقابل، برخی کشورها هنوز به این امر پرداخته نشده و استفاده از ارز‌های دیجیتال را تحت تأثیر عواملی مانند محدودیت‌های قانونی و سیاست‌های دولتی قرار می‌دهند. با این حال، به‌نظر می‌رسد که تحولات در فضای بلاکچین و ارز‌های دیجیتال به سمت پذیرش و استفاده‌ی گسترده‌تر از آن‌ها در سال ۲۰۲۳ و سال‌های آینده در کشورهای مختلف دنیا حرکت می‌کند.

وضعیت پذیرش ارز‌های دیجیتال در کشورهای مختلف

با گسترش فناوری‌های دیجیتال و به‌ویژه تکنولوژی بلاکچین، ارزهای دیجیتال (Cryptocurrencies) در حال گسترش در سراسر جهان هستند. اما در هر کشور پذیرش و استفاده از ارزهای دیجیتال به دلیل مسائل مختلف ممکن است متفاوت باشد.

آمریکا:

بیت‌کوین (Bitcoin) که به عنوان اولین ارز دیجیتال شناخته شده، در ایالات متحده آمریکا توسط بسیاری از شرکت‌ها و فروشگاه‌ها پذیرفته شده است. همچنین مراکز مالی و بانکی نیز به دنبال فرصت‌هایی هستند تا از تکنولوژی بلاکچین استفاده کنند. اما برخی مسئولان ایالات متحده به دلیل نگرانی‌های امنیتی و احتمال استفاده از ارزهای دیجیتال در فعالیت‌های غیرقانونی، به استفاده از این ارزها برای تراکنش‌های مالی معترض هستند.

براساس گزارش‌های اخیر، تقریباً 46 میلیون آمریکایی (14٪ از جمعیت کل) حداقل یک نوع از ارز دیجیتال را دارند و در این بازار سرمایه‌گذاری می‌کنند. همچنین، از این تعداد، حدود 8٪ از آنها به عنوان مشتریان فعال در بازار کریپتو به حساب می‌آیند. به همین ترتیب، می‌توان گفت که از سال 2020 تا به حال، پذیرش ارزهای دیجیتال در آمریکا بیشتر شده است. البته باید توجه داشت که این اعداد بر اساس تحقیقات و گزارش‌های مختلف، ممکن است با داده‌های دقیق و واقعی کشور متفاوت باشد.

السالوادور:

السالوادور اولین کشوری بود که در سپتامبر 2021 ارز دیجیتال خود به نام “بیت‌کوین” را معرفی کرد. در سال 2023، این کشور به دنبال افزایش استفاده از بیت‌کوین به عنوان روش پرداخت در بین مردم است. بانک مرکزی السالوادور در حال توسعه یک اپلیکیشن پرداخت برای بیت‌کوین است که به کاربران این امکان را می‌دهد که با استفاده از این ارز، خرید کنند.

ایران:

در ایران، به دلیل تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی، ارزهای دیجیتال به عنوان راهی برای صرفه‌جویی در هزینه‌های تراکنش و انتقال وجه استفاده می‌شود. همچنین، برخی از کارگزاری‌های مالی در این کشور، خدمات خود را به صورت آنلاین و با استفاده از ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهند.

چین:

در چین، استفاده از ارزهای دیجیتال به دلیل سیاست‌های دولتی محدود شده است. اما این امر نشان داد که بخشی از جمعیت چین نسبت به ارزهای دیجیتال علاقه‌مند شده‌اند. اخیراً، چین نیز به ارائه یک رمزارز به نام “یوان دیجیتال” پرداخته است. چین به عنوان یکی از بزرگترین بازارهای ارز دیجیتال در جهان شناخته می‌شود. بر اساس گزارش‌ها، حدود ۱۰٪ از جمعیت چین در بازار کریپتو فعالیت می‌کنند. 60% بیتکوین جهان در این کشور تولید می‌شود. علاوه بر بیتکوین، ارزهای دیگر مثل لایت کوین و اتریوم نیز در این کشور ماین می‌شود.

روسیه:

در روسیه، استفاده از ارزهای دیجیتال در حال گسترش است. دولت روسیه نیز به دنبال توسعه رمزارزهای خود است. اما در مقابل، بانک مرکزی روسیه به شدت مخالف استفاده از ارزهای دیجیتال خارجی برای تراکنش‌های مالی است و به دنبال کنترل و نظارت بر تراکنش‌های رمزارزها در داخل کشور است.

در این کشور، ارز‌های دیجیتال تنها به‌صورت خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرند و تجارت آن‌ها با محدودیت‌های قابل توجهی همراه است. اما در حال حاضر، دولت روسیه در حال بررسی و تدوین قوانینی است که به‌منظور تنظیم استفاده از ارز‌های دیجیتال و کنترل تجارت آن‌ها در کشور صورت می‌گیرد. بر اساس گزارش‌های اخیر، حدود ۱۱٪ از جمعیت روسیه در بازار کریپتو فعالیت می‌کنند.

روسیه در سال ۲۰۲۱ قانونی را تصویب کرد که به شرکت‌هایی که در حوزه ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند، اجازه می‌دهد که خدمات خود را به روسیه‌ای‌ها ارائه دهند. این قانون برای افزایش پذیرش ارز‌های دیجیتال در روسیه موثر بود.

ژاپن:

ژاپن یکی از اولین کشورهایی بود که ارزهای دیجیتال را قانونی شناخت. در این کشور، بیت‌کوین و برخی ارزهای دیگر پذیرفته شده‌اند و بسیاری از فروشگاه‌ها و شرکت‌ها از این ارزها برای پرداخت مبالغ نقدی استفاده می‌کنند. بر اساس آمارها، در سال ۲۰۲۱ حدود ۳.۹ میلیون نفر (3٪ از جمعیت کل) در ژاپن در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کردند. با این حال، ژاپن یکی از کشورهای پیشرو در پذیرش و استفاده از ارزهای دیجیتال است و تاکنون میزان قابل توجهی از سرمایه‌گذاری‌ها و تراکنش‌های مالی با استفاده از ارزهای دیجیتال در این کشور انجام شده است.

برای مثال، ژاپن تصمیم گرفت از سال 2022، مبادلات ارزهای دیجیتال را رسماً تنظیم کند و شرکت‌هایی مانند SBI Holdings در این زمینه فعالیت دارند. همچنین، بانک مرکزی ژاپن برای تحقق هدفی به‌منظور افزایش کارایی و کاهش هزینه‌های تراکنش‌های مالی، شروع به آزمایش یک پروژه برای ایجاد یک ارز دیجیتال ملی به نام “CBDC” نمود. با توجه به این نشانه‌ها، می‌توان گفت که پذیرش ارزهای دیجیتال در ژاپن به‌صورت مستمر در حال گسترش و توسعه است.

آلمان:

آلمان یکی از کشورهایی است که با وجود تنظیمات سختگیرانه بانکی، به دنبال پذیرش ارزهای دیجیتال هستند. با این حال، در حال حاضر پذیرش این ارزها در آلمان همچنان محدود است و بیشتر مردم به دنبال سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هستند تا استفاده از آن. از طرفی، دولت آلمان نیز به دنبال رسمی‌سازی ارزهای دیجیتال است و در این راستا قرار است در سال ۲۰۲۳ یک قانون جدید در این زمینه تصویب شود. به هر حال، با توجه به قوانین سختگیرانه در بانکداری و ارائه خدمات مالی در آلمان، پذیرش ارزهای دیجیتال در این کشور همچنان به چالش‌هایی برمی‌خورد.

کره جنوبی:

این کشور به عنوان یکی از بازارهای بزرگ ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. برخی از شرکت‌های بزرگ از جمله Samsung، LG و کیا به دنبال ایجاد بلاکچین‌های خود هستند. در کره جنوبی، حدود ۳.۹ میلیون نفر (پذیرش ارزهای دیجیتال در کره جنوبی به شدت افزایش یافته است. براساس گزارش‎‌های اخیر، بیش از ۴۰ درصد از کاربران اینترنت در کره جنوبی از ارزهای دیجیتال استفاده می کنند و تقریباً یک پنجم جمعیت کره جنوبی حداقل یکبار از ارزهای دیجیتال خریداری کرده اند.
در واقع، کره جنوبی یکی از کشورهای پیشرو در پذیرش رمزارزها است و بورس ارزهای دیجیتال در کره جنوبی، با حجم معاملات روزانه بالغ بر ۱۰ میلیارد دلار، یکی از بزرگترین بورس‌های ارز دیجیتال جهان است. علاوه بر این، دولت کره جنوبی نیز به شدت به توسعه فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال علاقه مند است و قصد دارد تا از این فناوری برای توسعه اقتصادی استفاده کند. حدود ۷٪ از جمعیت کل کره در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند.که در سال 2023 این آمار به 35% کل جمعیت این کشور افزایش پیدا کرده‌است.

سوئیس:

سوئیس یکی از کشورهایی است که از ابتدای ظهور ارزهای دیجیتال، پذیرای این ارزها بوده است. بنابراین، بالا بودن پذیرش ارز‌های دیجیتال در این کشور به‌عنوان یک امر معمولی محسوب می‌شود. بانک مرکزی سوئیس در زمینه تحقیق و توسعه ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کند و این امر از جمله عواملی است که میزان پذیرش ارزهای دیجیتال را در این کشور افزایش می‌دهد. همچنین، پذیرش ارزهای دیجیتال در بخش تجارت و فعالیت‌های مالی این کشور بسیار رواج دارد و بسیاری از شرکت‌ها در صنایع مختلف از این ارزها استفاده می‌کرد.

در ادامه می‌توان به این نکته اشاره کرد که در سوئیس برخلاف بسیاری از کشورها، حکومت به جای اینکه سعی در محدود کردن فعالیت‌های ارزهای دیجیتال داشته باشد، قانونی را برای حمایت از فعالیت‌های این ارزها تدوین کرده است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۱، بانک مرکزی سوئیس در نظر داشت که برای استفاده از بیت کوین در تراکنش‌های مالی، شرکت‌ها باید مجوزی از این بانک دریافت کنند. همچنین، در سال ۲۰۲۲، برخی از شرکت‌هایی که ارزهای دیجیتال را به عنوان سرمایه‌گذاری به‌کار می‌بردند، در بورس سهام سوئیس ثبت‌نام کردند که این نشان می‌دهد که حکومت سوئیس از توسعه بازار ارزهای دیجیتال حمایت می‌کند.

هنگ کنگ:

در هنگ کنگ، استفاده از بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال شایع است و بسیاری از فروشگاه‌ها و شرکت‌ها از این ارزها برای پرداخت استفاده می‌کنند.
در کل، با توجه به رشد سریع صنعت ارزهای دیجیتال، پذیرش این ارزها در کشورهای مختلف نیز رو به گسترش است. اما هر کشوری بر اساس قوانین و سیاست‌های خود، به استفاده از این ارزها نگاه می‌کند و در برخی موارد ممکن است به محدودیت‌هایی برای استفاده از آنها دست بزند. هنگ کنگ نیز یکی از کشورهایی است که ارزهای دیجیتال را پذیرفته است. در این کشور، بانک مرکزی برخی از ارزهای دیجیتال را به‌عنوان ارز رسمی قبول کرده است. به عنوان مثال، اتریوم در هنگ کنگ به عنوان یک ارز رسمی تلقی می‌شود. همچنین، در هنگ کنگ، بازار ارزهای دیجیتال بسیار پویا است و تعداد زیادی از فروشگاه‌ها و فروشندگان با استفاده از این ارزها، خدمات خود را ارائه می‌دهند.

مقایسه میزان پذیرش ارز‌های دیجیتال در کشورهای مختلف

آخرین آپدیت از میزان پذیرش ارز‌های دیجیتال در کشورهای مختلف بر میگردد به سال 2022 که در جدول زیر مقایسه‌ای بین کشورهای مختلف پیشرو در پذیرش ارزهای دیجیتال صورت گرفته است. نکته جالب از این طبقه‌بندی که در ادامه با هم خواهیم داشت این است که بر خلاف داده‌هایی که تا اینجا از این مقاله به شما دادیم، این رتبه‌بندی بر اساس میزان پذیرش مردمی ارز دیجیتال هست! حالا اینکه پذیرش مردمی رمزارزها چیست را در ادامه خواهیم فهمید:

پذیرش مردمی ارز دیجیتال چیست؟

به این موضوع این طور فکر کنیدکه ما به راحتی می‌توانیم کشورها را بر اساس حجم تراکنش‌های ارزهای دیجیتال رتبه‌بندی کنیم، که به شما آماری از جایی که بیشترین فعالیت ارزهای دیجیتال در آن انجام می‌شود، می‌دهد. اما این چیزی نیست که ما دنبال آن هستیم. هدف ما از بررسی این شاخص این است که اکثر مردم بیشترین سهم از پول خود را در کجا به ارزهای دیجیتال اختصاص می‌دهند. همینطور برای ما مهم است که کشورهایی را که در آن‌ها سرمایه‌گذاران کوچک و غیرحرفه‌ای بیشترین استقبال از ارزهای دیجیتال دارند را، بشناسیم.

شاخص پذیرش مردمی ارز دیجیتال چگونه محاسبه می‌شود؟

این شاخص از 4 زیر شاخص تشکیل شده که هر کدام بر اساس استفاده کشورها از انواع مختلف خدمات ارزهای دیجیتال است. ما اطلاعات 10 کشور مورد نظر خود را بررسی کرده‌ایم و در این شاخص به هر کدام از کشورها بین 1 تا 10 رتبه می‌دهیم که رتبه بندی کلی را تعیین می کند. هر چه امتیاز نهایی کشور به 1 نزدیکتر باشد، رتبه بالاتر است.

برای محاسبه زیرشاخص‌های خود، حجم تراکنش‌های ارز دیجیتال کشورها را برای سرویس‌ها و پروتکل‌های مختلف بر اساس الگوهای ترافیک وب سایت‌های آن سرویس‌ها و پروتکل‌ها تخمین می‌زنیم. تکیه بر داده‌های ترافیک وب به این معنی است که استفاده از VPN و سایر محصولاتی که فعالیت آنلاین را پنهان می کنند، در نظر گرفته نشده است. اما با توجه به اینکه شاخص ما صدها میلیون تراکنش را در نظر می گیرد، استفاده از VPN باید بسیار گسترده باشد تا به طور معنی داری داده‌های ما را تغییر دهد. در ادامه چهار زیر شاخص را معرفی میکنیم و نحوه محاسبه آنها را نشان می‌دهیم.

ارزش ارز دیجیتال در صرافی‌های متمرکز، وزن‌دهی شده بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) سرانه

هدف این زیرشاخص در پذیرش ارز‌های دیجیتال، رتبه‌بندی هر کشور بر اساس کل فعالیت‌های ارزهای دیجیتالی است که در خدمات متمرکز انجام می‌شود. ما این معیار را با تخمین کل ارز دیجیتال دریافتی توسط کاربران خدمات متمرکز در هر کشور، و وزن‌دهی به آن بر اساس PPP سرانه، که معیاری از ثروت کشور به ازای هر ساکن است، محاسبه می کنیم. هرچه نسبت ارزش خدمات ارز دیجیتال دریافتی به سرانه PPP بالاتر باشد، رتبه بالاتری خواهد داشت. به این معنی که اگر دو کشور ارزش ارز دیجیتال دریافتی برابری داشته باشند، کشوری که سرانه PPP کمتری دارد در رتبه اول قرار می گیرد.

 مفهوم سرانه ppp چیست؟ دلار ppp میزان ارزش یک مقدار معین از هرچیزی در یک کشور نسبت به میزان ارزش همان چیز در آمریکا است. که برای تعیین میزان سرانه به کل جمعیت کشور تقسیم خواهد شد.

ارزش خدمات خرده فروشی دریافت شده در صرافی‌های متمرکز، وزن دهی شده با PPP سرانه

هدف این معیار اندازه‌گیری فعالیت کاربران غیرحرفه‌ای ارزهای دیجیتال در سرویس‌های متمرکز، بر اساس میزان تراکنش ارزهای دیجیتال در مقایسه با ثروت یک فرد معمولی است. ما فعالیت ارزهای دیجیتال افراد را با اندازه‌گیری مقدار ارز دیجیتال جابه‌جا شده در تراکنش‌های خرده‌فروشی محاسبه می‌کنیم. منظور از خرده فروشی تراکنش‌هایی با ارزش کمتر از 10000 دلار هستند. سپس هر کشور را بر اساس این معیار رتبه‌بندی می‌کنیم.

حجم مبادلات مبادلات همتا به همتا (P2P) با وزن PPP سرانه و تعداد کاربران اینترنت

حجم تجارت P2P درصد قابل توجهی از کل ارزهای دیجیتال در بازارهای نوظهور را تشکیل می دهد. برای این زیرشاخص از پذیرش ارز‌های دیجیتال، ما کشورها را بر اساس حجم تجارت P2P آنها رتبه بندی می‌کنیم و آن را به نفع کشورهایی که سرانه PPP کمتر و کاربران اینترنت کمتری دارند، ارزش‌گذاری می‌کنیم. هدف این است که کشورهایی را برجسته کنیم که ساکنان آنها سهم بیشتری از ثروت خود را در تراکنش‌های ارز دیجیتال همتا به همتا قرار می‌دهند.

معاملات p2p به چه معنا هستند؟ این نوع از معاملات هنگامی انجام می‌شوند که دو نفر بدون واسطه با یکدیگر ارزهای دیجیتال را مبادله کنند.

ارزش خرده‌فروشی ارزهای دیجیتال در پروتکل‌های DeFi، با وزن PPP سرانه

همانطور که شاخص ما فعالیت کاربران غیرحرفه‌ای ارزهای دیجیتال را در سرویس‌های متمرکز محاسبه میکند. این کار را در DeFi نیز انجام می‌دهد. بنابراین، این زیرشاخص، هر کشور را بر اساس حجم معاملات DeFi انجام شده در نقل و انتقالات خرده‌فروشی، رتبه‌بندی می‌کند که به نفع کشورهایی با سرانه PPP کمتر است.

 

نتیجه‌گیری

در نتیجه، پذیرش ارز‌های دیجیتال در کشورهای مختلف در سال ۲۰۲۳ در حال افزایش است. این ارزها به دلیل ویژگی‌های خاص خود، نظیر سرعت بالا، امنیت بیشتر و کمتر بودن هزینه‌ها، جایگاه ویژه‌ای در بازار پرداخت الکترونیکی پیدا کرده‌اند. با این حال، پذیرش ارز‌های دیجیتال با چالش‌هایی همراه است که باید در نظر گرفته شوند. برای پذیرش ارز‌های دیجیتال، کشورها باید قوانین و مقررات مشخص و دقیقی را در حوزه‌ی مالی، امنیتی و حریم خصوصی تعریف کنند و همچنین باید با توجه به شرایط داخلی خود، ارز‌های دیجیتال را به روشی پذیرفته و مدیریت کنند که بتوانند از مزایای این ارزها بهره بگیرند و در عین حال، مشکلات و چالش‌های مرتبط با آنها را به حداقل برسانند.