هنگام فعالیت در بازارهای مالی امکان دارد با اصطلاحات مختلفی رو به رو باشید که هر کدام از این موارد نکات مخصوص به خود را دارند. یکی از این اصطلاحات در حوزه بازارهای مالی پذیره نویسی یا Underwriting است. این عنوان در واقع به یک روش تامین مالی برای شرکت های تازه تاسیس اطلاق می شود و از آن می توان به عنوان یک پروژه دو سر سود برای شرکت مدنظر و سرمایه گذار یاد کرد.
البته پذیره نویسی در بازار ارزهای دیجیتال با سایر حوزه ها کمی متفاوت تر ازت و در این نوشته از وبلاگ ارز هشت می خواهیم در این باره بیشتر بررسی کنیم و به این بپردازیم که فرآیند پذیره نویسی ارز دیجیتال چیست و وام دهی و شرایط آن در این حوزه به چه صورت است. همراه ما باشید تا درباره یک اصطلاح جدید در بازار سرمایه و ارزهای دیجیتال اطلاعات جدید و کاملی را به دست آورید.
توضیح مفهوم پذیره نویسی
بر طبق قوانین مربوط به تاسیس شرکت‌ها در کشور، تمامی شرکت‌ها ملزم به تأمین سرمایه اولیه خود قبل از تأسیس است. این سرمایه اولیه می‌تواند از طریق جذب سهامداران عمومی یا از طریق سرمایه‌گذاری موسسان شرکت تأمین گردد. در این شرایط، ما با مفهوم “پذیره نویسی” روبه‌رو می‌شویم، که این موضوع با عرضه اولیه تفاوت دارد. بسیاری از افراد به اشتباه پذیره نویسی را با عرضه اولیه اشتباه می‌گیرند. در واقع، در پذیره نویسی، شرکت‌ها از این فرآیند برای تأمین سرمایه اولیه خود برای تأسیس استفاده می‌کنند. پذیره نویسی به تعهد سرمایه‌گذاران، که عمدتاً افراد عمومی را شامل می‌شود، برای پرداخت مبلغ مشخص در یک بازه زمانی تعیین شده به شرکت اشاره دارد. این تعهد با درج مبلغ سرمایه‌گذاری در یک برگه سهام به رسمیت شناخته می‌شود.
در دیدگاه دیگر، پذیره نویسی به مجموعه‌ای از تحقیقات و ارزیابی‌ها اشاره دارد که پس از اطمینان از موفقیت بازار مالی پس از انتشار، برای تعیین ریسک، تخصیص وام، سرمایه یا بیمه به شرکت یا فرد صورت می‌گیرد. در این تحقیقات، تعیین می‌شود که طرف قرارداد (وام گیرنده، دریافت کننده سهام یا درخواست کننده بیمه) تا چه حد به تعهدات خود در بازپرداخت و سوددهی به طرف دیگر قرارداد پایبند خواهد بود. اگر این تحقیقات به خوبی پیش بروند، پذیره نویسی اجرا می‌شود.
مفهوم پذیرش وام چیست؟
در صورتی که تاکنون درخواست وام داده‌اید، احتمالاً با اصطلاح “پذیرش” آشنا شده‌اید. پذیرش بخش مهمی از فرآیند درخواست وام شخصی است. این اصطلاح ممکن است به نظر یکمی ناآشنا بیاید چرا که در پس زمینه اتفاق می‌افتد و از آنجایی که یک کلمه متداول نیست، ممکن است یکمی گیج‌کننده به نظر برسد.
خبر خوب این است که برای درک اولیه مفهوم پذیرش برای دریافت وام شخصی، شما نیاز به چیزی بیشتر از این ندارید: پذیرش یک فرآیند است که وام‌دهنده از آن برای تعیین میزان ریسک اعطای وام به وام‌گیرنده استفاده می‌کند.
پذیرش وام ممکن است به یکی از سه نتیجه منجر شود:
1. پذیرش: وام‌دهنده درخواست وام را تأیید می‌کند.
2. درخواست اطلاعات بیشتر: وام‌دهنده نیاز به اطلاعات بیشتری دارد.
3. رد درخواست: وام‌دهنده درخواست را رد می‌کند؛ زیرا وام‌گیرنده شرایط وام را برآورده نمی‌کند.
هر وام‌دهنده ممکن است فرآیند پذیرش خود را داشته باشد، اما عمدتاً بر چندین عامل کلیدی تمرکز می‌کند: توانایی وام‌گیرنده در بازپرداخت اقساط وام، وثیقه ارائه شده توسط وام‌گیرنده و سابقه اعتبار وام‌گیرنده.
فرآیند پذیره‌نویسی چگونه صورت می‌گیرد؟
شرکت‌هایی که قصد تأسیس و تامین مالی خود را از طریق پذیره‌نویسی دارند، باید یک طرح و شِما کلی بر اساس آن تدوین کنند. سپس، پس از امضای تمامی موسسان و سهامداران اصلی شرکت، همراه با اساسنامه و اظهارنامه شرکت، این طرح را به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور ارائه دهند. در ادامه این فرآیند، نهادهای ذکر شده با بررسی طرح کلی و مستندات شرکت، تصمیم نهایی خود را اعلام می‌کنند.
اگر نهادهای پذیره‌نویس ریسک بالایی را در فعالیت اقتصادی شرکت تشخیص دهند، ممکن است پذیرش طرح پذیره‌نویسی را رد کنند. در مقابل، اگر این نهادها طرح را تأیید کنند، شرکت باید آگهی پذیره‌نویسی خود را در روزنامه‌های معین منتشر کند و نام بانکی که تعهدات دوطرفه از طریق آن پیگیری می‌شود را اعلام نماید.
همچنین، در اطلاعیه‌ای که در روزنامه‌ها منتشر می‌شود، باید جزئیات مربوط به نوع فعالیت شرکت، اعضای هیئت‌مدیره، اظهارنامه، مجوزها، سرمایه‌گذاری‌های انجام گرفته، و تعداد سهام مورد پذیره‌نویسی آورده شود.
انواع پذیره نویسی
در واقع، سه نوع مختلف پذیره‌نویسی وجود دارد: وام‌ها، بیمه‌ها و اوراق بهادار.
پذیره‌نویسی وام:
تمام وام‌ها به یک شکلی از مرحله پذیره‌نویسی عبور می‌کنند. در بسیاری از موارد، پذیره‌نویسی به صورت خودکار انجام می‌شود و شامل ارزیابی تاریخچه اعتبار، اسناد مالی و ارزش هر گونه تضمین ارائه شده، به همراه سایر عواملی است که به اندازه و هدف وام بستگی دارد. فرآیند ارزیابی ممکن است چند دقیقه تا چند هفته طول بکشد، با توجه به اینکه آیا ارزیابی نیاز به مشارکت انسانی دارد یا خیر.
متداول‌ترین نوع پذیره‌نویسی وام که شخص پذیره‌نویس در آن دخالت دارد، برای وام‌های مسکن است. این همان نوع پذیره‌نویسی وام است که بیشتر مردم با آن روبرو می‌شوند. پذیره‌نویس ارزیابی درآمد، بدهی‌ها (بدهی)، پس‌اندازها، تاریخچه اعتبار، امتیاز اعتبار و موارد دیگر مرتبط با وضعیت مالی فرد را ارزیابی می‌کند. معمولاً پذیره‌نویسی وام مسکن معمولاً دارای یک “زمان تحویل” یک هفته یا کمتر است.
پس‌اندازهای اضافه‌کردن ممکن است زمان بیشتری ببرد چرا که خریدارانی که با مهلت‌های زمانی روبرو هستند، به مراتب اولویت می‌دهند. اگرچه درخواست‌های وام می‌توانند تأیید، رد یا متوقف شوند، بیشتر آنها با شرایط “تأیید” مواجه هستند، به این معنی که پذیره‌نویس نیاز به روشن‌تر شدن یا مستندات اضافی دارد.
پذیره‌نویسی بیمه:
در پذیره‌نویسی بیمه، تمرکز بر روی بیمه‌گذار پتانسیل است، یعنی شخصی که به دنبال بیمه سلامت یا عمر می‌گردد. در گذشته، پذیره‌نویسی پزشکی برای بیمه سلامت برای تعیین اینکه چقدر به یک درخواست‌کننده هزینه کند، بر اساس سلامت و حتی اینکه آیا باید پوشش ارائه شود یا خیر، استفاده می‌شد. از سال 2014 به بعد، زیرا قانون مراقبت بهینه از بیمه، بیمه‌گران دیگر مجاز به رد پوشش یا تحمیل محدودیت‌ها بر اساس شرایط قبلی درخواست‌کنندگان نبودند.
Underwriting بیمه عمر سعی دارد خطر بیمه کردن یک بیمه‌گذار پتانسیل را بر اساس سن، سلامت، شیوه‌زندگی، شغل، تاریخچه پزشکی خانوادگی، سرگرمی‌ها و سایر عوامل تعیین‌شده توسط پذیره‌نویس، ارزیابی کند. (Underwriting )پذیره‌نویسی بیمه عمر ممکن است منجر به تأیید(همراه با محدوده‌های پوشش، قیمت‌ها، محرومیت‌ها و شرایط)یا رد مطلق شود.
پذیره‌نویسی اوراق بهادار:
پذیره‌نویسی اوراق بهادار که به دنبال ارزیابی خطر و قیمت مناسب اوراق بهادار خاص(بیشتر به ارتباط با یک عرضه عمومی اولیه (IPO) مرتبط است)برای یک سرمایه‌گذار پتانسیل، اغلب یک بانک سرمایه‌گذاری انجام می‌شود. بر اساس نتایج فرآیند پذیره‌نویسی، یک بانک سرمایه‌گذاری سهام صادر شده توسط شرکتی که سعی در IPO دارد را خریداری (پذیره‌نویسی) می‌کند و سپس این اوراق بهادار را در بازار به فروش می‌رساند.
پذیره‌نویسی اطمینان حاصل می‌کند که IPO شرکت، سرمایه لازم را جذب کرده و به پذیره‌نویس‌ها پاداش یا سودی برای خدمات ارائه شده فراهم می‌آورد. سرمایه‌گذاران از فرآیند پذیره‌نویسی و توانایی آن برای انجام تصمیم سرمایه‌گذاری آگاهانه بهره‌مند می‌شوند.
این نوع پذیره‌نویسی ممکن است شامل سهام فردی و اوراق بهادار بدهی، از جمله اوراق بهادار دولتی، شرکتی یا شهرداری باشد. وقتی بیش از یک پذیره‌نویس یا گروهی از پذیره‌نویس‌ها درگیر باشند، این به نام پذیره‌نویسی گروهی معروف است.
مزایای پذیره‌نویسی
1. تعیین نرخ بهره منصفانه برای وام:
– پذیره‌نویسی به وام‌دهندگان کمک می‌کند تا نرخ بهره مناسب و منصفانه‌ای برای وام‌ها تعیین شود، این امر باعث حفظ تعادل و ایجاد شرایط مالی مقرون به صرفه برای هر دو طرف می‌گردد.
2. کمک به قیمت‌گذاری دقیق و بهتر ابزارهای مالی:
– در بازارهای مالی مانند سهام، اوراق قرضه، و ارزهای دیجیتال، پذیره‌نویسی به قیمت‌گذاری دقیق‌تر و بهتر برای ابزارهای مالی کمک می‌کند. این فرآیند باعث ایجاد شفافیت و اعتماد بیشتر در بازار می‌شود.
3. تعیین حق بیمه مناسب:
– پذیره‌نویسی نقش مهمی در تعیین حق بیمه مناسب برای موارد مختلف دارد. با ارزیابی دقیق ریسک‌ها و موارد مرتبط، این فرآیند به تعیین حق بیمه صحیح و مناسب کمک می‌کند.
4. سودآوری برای طرفین قرارداد:
– پذیره‌نویسی، با ایجاد یک فرآیند منطقی و متناسب با نیازهای بازار، به سودآوری برای هر دو طرف قرارداد، یعنی وام‌دهنده و وام‌گیرنده، کمک می‌کند.
پذیره‌نویس چیست؟
در زمینه ارزیابی ریسک در مراودات مالی، پذیره‌نویس به عنوان “ناخدا” یا راهنمای حرفه‌ای ناوبری مالی شناخته می‌شود. پذیره‌نویسان به طور عمده با وام‌دهندگان، شرکت‌های بیمه، و بانک‌های سرمایه‌گذاری همکاری می‌کنند. وظیفه پذیره‌نویسان، بررسی سوابق مالی متقاضیان وام است و تلاش می‌کنند تا اطلاعاتی را که نشان دهند متقاضی شرایط لازم برای دریافت وام را دارد یا خیر، به‌دست آورند.
نحوه کار پذیره‌نویسی:
در طول فرآیند پذیره‌نویسی، پذیره‌نویس (Underwriter) عوامل متعددی را جهت تخمین ریسک یک وام ارزیابی می‌کند. اگر متقاضی در یک یا چند زمینه نمره مثبتی کسب کند، پذیره‌نویس ممکن است وام را تأیید کند. در صورتی که نمره متقاضی پایین باشد، پذیره‌نویس ممکن است درخواست وی را رد کند و دلیل انکار را به او توضیح دهد.
عناصر اساسی مورد ارزیابی پذیره‌نویس:
1. درآمد (Income):
– بر اساس درآمد ناخالص و خالص، پذیره‌نویسان تخمین می‌زنند که وام‌گیرنده قادر به پرداخت اقساط ماهانه وام خود است یا خیر. مدارکی نظیر اظهارنامه مالیاتی شخصی یا تجاری معمولاً ارسال می‌شود تا به پذیره‌نویس در این ارزیابی کمک کند.
2. ارزیابی (Appraisal):
– ارزیابی مطمئن می‌شود که دارایی‌ها یا وثیقه‌ها ارزش معادل مبلغ درخواستی وام را دارند. به عنوان مثال، اگر ملک به‌عنوان وثیقه استفاده شود، پذیره‌نویس بر اساس ارزیابی ملک تعیین می‌کند چه مقدار از ارزش آن به‌عنوان وام قابل دریافت است.
3. امتیاز اعتباری (Credit Score):
– امتیاز اعتباری وام‌گیرنده به پذیره‌نویس کمک می‌کند تا ارزیابی کند که آیا وام‌گیرنده در پرداخت وام‌های گذشته صادق بوده است یا خیر. این امتیاز همچنین نسبت بدهی به درآمد (DTI) را نشان می‌دهد.
4. دارایی‌ها (Assets):
– دارایی‌ها به‌عنوان وثیقه باقی‌مانده می‌مانند و درصورت عدم پرداخت وام، قابل فروش هستند تا بدهی را تأمین کنند.
پذیره‌نویسی در بازارهای مالی
Underwriting در بازارهای مالی، به‌ویژه در بازارهای سنتی‌تر، به سرمایه‌گذاران در تعیین ریسک ابزارهای مالی کمک می‌کند. این ابزارها ممکن است شامل اوراق قرضه، سهام، ارزهای دیجیتال یا سایر دارایی‌ها باشند. خدمات پذیره‌نویسی در این بازارها به ارزش‌گذاری منصفانه و بهبود شفافیت مفاد قراردادهای آتی کمک می‌کنند.
اگر بپرسید که در بازارهای مالی پذیره‌نویسی بیشترین کاربرد را چگونه می‌یابد؟ باید به عملیات انتشار اولیه (IPO) اشاره کرد. در این مرحله، یک ابزار مالی هنوز به‌صورت رسمی عرضه نشده و به‌همین دلیل با یک قیمت تخمینی به بازار عرضه می‌شود. ناشر این ابزار به دنبال جذب سرمایه برای پیشبرد اهداف آینده‌اش است.
سوال اساسی این است: چگونه می‌توان به ارزش‌گذاری یک ابزار مالی بدون دسترسی به اطلاعات تاریخی درباره قیمت آن پرداخت؟ در این مرحله، پذیره‌نویسی به کمک می‌آید. آنها با بررسی مواردی که عمدتاً به عنوان تحلیل تکنیکال شناخته می‌شوند، ریسک و پتانسیل سرمایه‌گذاری در ابزار مالی را مشخص می‌کنند. این موارد شامل سوابق مالی ناشر، حساب‌ها، دارایی‌ها، بدهی‌ها، برنامه‌های توسعه، سرمایه‌ی جذب‌شده، سوابق بنیان‌گذاران و شرایط رقبا می‌شوند.
افراد، شرکت‌ها و بانک‌های سرمایه‌گذاری به‌عنوان پذیره‌نویسان در بازارهای مالی عمل می‌کنند. آنها پس از بررسی‌های خود و با استفاده از سرمایه‌ی مشتریان خود، ابزارهای مالی را به‌ویژه در IPOها تهیه و سپس در بازار آزاد به معامله‌گران یا سرمایه‌گذاران دیگر عرضه می‌کنند. به عبارت دیگر، آنها به مشتریان خود قول می‌دهند که قیمت این ابزار پس از انتشار رسمی به احتمال زیاد افزایش خواهد یافت و همچنین برای خودشان سودآوری به همراه فراهم آوردن سرمایه‌ی اولیه برای ناشر را ایجاد می‌کنند.
پذیره‌نویسی در بازار ارزهای دیجیتال
در زمینه ارزهای دیجیتال، پذیره‌نویسی نقش اساسی در تخصیص وام از طریق ارزیابی سابقه اعتباری و سوابق مالی افراد یا شرکت‌ها ایفا می‌کند. این فرآیند به پلتفرم‌های دیفای و گاه صرافی‌های متمرکز کمک می‌کند تا با احراز هویت و بررسی سوابق مالی و اعتباری، اقدام به پذیرش وام کریپتو نمایند. از طرف دیگر، به دلیل غیرمتمرکز بودن بلاک‌چین، پیگیری سوابق مالی وام‌گیرنده با چالش‌هایی روبرو است. با این حال، این فرآیند در بازار ارزهای دیجیتال به ویژه از سوی صرافی‌های متمرکز، با انجام مراحل احراز هویت و تحقیقات لازم، به پیگیری پذیره‌نویسی این ارزها می‌پردازد. همچنین، استفاده از هوش مصنوعی به منظور بهبود فرآیند پذیره‌نویسی و وام‌دهی ارزهای دیجیتال، امکانات جدیدی را در این بازار فراهم کرده است.
تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه
گاهی اوقات، برخی افراد اشتباهاً پذیره نویسی را با عرضه اولیه اشتباه می‌گیرند، در حالیکه این دو مفهوم کاملاً از هم متفاوت هستند. پذیره نویسی به معنای جذب سرمایه قبل از تشکیل کامل شرکت برای تأسیس شرکت‌های سهامی عام مورد استفاده قرار می‌گیرد. از سوی دیگر، عرضه اولیه به معنای اولین فرآیند عرضه سهام یک شرکت در بازار سرمایه است و پس از تشکیل کامل شرکت انجام می‌شود. می‌توان تفاوت‌های این دو فرآیند را به شرح زیر برش نمود:
1. قیمت:
– عرضه اولیه دارای یک بازه قیمت مشخص است، در حالیکه پذیره نویسی با قیمت اسمی 1000 ریال انجام می‌شود.
2. حقوق سهامداران:
– افرادی که برگه تعهد پذیره نویسی دارند و مبالغی را پرداخت کرده‌اند، پس از تشکیل شرکت حق دریافت سهم دارند.
3. زمان:
– بازه زمانی عرضه اولیه برای ثبت سفارش 2 تا 3 ساعت است، در حالیکه پذیره نویسی معمولاً در بازه 30 روزه انجام می‌شود.
کلام پایانی:
بنابراین، سرمایه‌گذاران با بررسی این تفاوت‌ها نباید فرصت سرمایه‌گذاری و خرید سهام عرضه اولیه یا برگه تعهد پذیره نویسی را از دست بدهند. در نتیجه، در بازار سرمایه، فرآیندی تعریف شده است که شرکت‌ها می‌توانند سرمایه‌گذاری مورد نیاز خود را از طریق جذب سرمایه از سرمایه‌گذاران تأمین کنند. به‌عنوان یک مثال، تأمین مالی شرکت‌های سهامی عام، که به طور کامل توسط بنیان‌گذاران انجام نمی‌شود، از طریق فرآیند پذیره نویسی و فروش برگه تعهد سهام انجام می‌شود. این فرآیند نیازمند انجام مراحل مختلفی است که بدون انجام هر یک از آنها، پذیره نویسی امکان‌پذیر نخواهد بود. همچنین باید توجه داشت که فرآیند پذیره نویسی و عرضه اولیه با یکدیگر تفاوت‌های مهمی دارند.
شروع به فعالیت به عنوان پذیره‌نویس در بازارهای مالی نیازمند ورود به بازارهای مالی، به ویژه بازار سهام است. علاوه بر این، مهارت کامل در تحلیل بنیادی و فاندامنتال الزامی است و باید سرمایه لازم برای پرداخت وثیقه را به نهادهای مربوطه مانند سازمان بورس و اوراق بهادار فراهم کنید. همچنین، امکان دارد به عنوان پذیره‌نویس برای شرکت‌های بیمه، نهادهای مالی، صرافی‌ها و کارگزاری‌ها فعالیت کنید.
با توجه به محتوای ارائه شده در این نوشته، اگر نیاز دارید در زمینه پذیره‌نویسی ارزهای دیجیتال مانند خرید اتریوم، یا شرکت در بازارهای سهام و بورس، فعالیت کنید، ابتدا باید به اصول بازار مسلط شده و اطلاعات کامل در این زمینه را کسب نمایید.
پاسخ به سوالات متداول درباره پذیره نویسی
1. پذیره‌نویسی ارز دیجیتال چقدر طول می‌کشد؟
چارچوب زمانی برای پذیره نویسی در میان محصولات مختلف سرمایه‌گذاری متفاوت است. این مدت زمان معمولاً بر اساس میزان پیچیدگی و ریسک هر سرمایه‌گذاری مشخص می‌شود. برای مثال، پذیره‌نویسی وام‌های شخصی و محصولات بیمه معمولاً فرآیند نسبتاً ساده‌تری دارند که ممکن است به سرعت انجام شود.
2. هدف از پذیره نویسی در ارز دیجیتال چیست؟
هدف اصلی پذیره‌نویسی، ارزیابی ریسک یک معامله یا توافق پیشنهادی است، سرمایه‌گذار یا وام‌دهنده از این طریق می‌تواند میزان خطر را ارزیابی کرده و تصمیمات خود را بر اساس این اطلاعات بگیرد. این فرآیند به ویژه برای وام‌دهندگان، خطر نکول یا عدم پرداخت را به دقت تعیین کرده و اطمینان حاصل کند.
3. آیا پذیره‌نویس می‌تواند وام را رد کند؟
بله، پذیره‌نویس اختیار دارد و می‌تواند در صورت تشخیص ریسک بالا یا مشکلات مالی وام‌گیرنده، نرخ بهره را افزایش دهد یا حتی درخواست را به طور کامل رد کند. این تصمیمات به منظور حفظ تعادل مالی و کاهش ریسک احتمالی اتخاذ می‌شوند.
